Dag 5: Minder wind en meer mail (door Bojan)

Vandaag kenmerkte zich door een zeer rustige vaart, grote ontspanning en uitgelaten vrolijkheid. Het eerste werd veroorzaakt door een terugval in windsterkte, zodat we prettig voort gingen glijden in plaats van snel maar wat onrustig te stuiven. Nadat de ruimende wind ons motiveerde om te gijpen, nam de wind af tot een knoopje of 10 en gingen we van downwind meer reachend varen om meer schijnbare wind te pakken. Het grootzeil werd daarom uitgedraaid en de Parasailor meer dwars gezet. Hierdoor lag de boot heel rustig en konden we bij een snelheid tussen de 6 en 7 knopen heerlijk op het dek vertoeven met boekjes, praatjes, drankjes en soms zelf met de oogjes toe. Er werd door Oscar en Jeroen uitgebreid gepoedeld op het achterdek, waarvan de oudere garde per sé bewijs op foto en film wilde verzamelen. Verder zijn de badkamers en de kuip lekker uitgesopt en werd er simpelweg gerelaxed. Het glazuur op de taart werd ons geschonken door een plotseling oplevende SSB-communicatie, die Jeroen tot uitzinnige kreten dreef, telkens als er weer een mailtje was binnengehaald. Niet dat we nu bij zijn, want we hebben enkele dagen achterstand in te lopen, maar er zit voor het eerst enig schot in het binnenhalen van berichten. Tot nu toe hebben we dus voornamelijk oud nieuws opgehaald, maar dat is op zichzelf voor ons nieuw genoeg voor nu. Morgen gaan we er gewoon weer vrolijk tegenaan met de piepjes en de klikjes, die het gemoed van de operators danig weten te beïnvloeden. Bij ieder mailtje dat definitief binnen is worden high-fives uitgewisseld en indiaans aandoende strijdkreten geslaakt. Knalt de verbinding er weer eens uit vóórdat een mail geheel binnen is, dan wordt er gevloekt, getierd en ofwel mokkend weer op 'send/receive' geklikt ofwel wordt de laptop dichtgeklapt teneinde elders troost te zoeken in eten, drinken of roken. Momenteel heeft vooral een eergisteren aangevraagde gribfile de neiging steeds voortijdig afgekapt te worden, wat extra ironisch is omdat deze inmiddels toch al verouderd is. Het oude nieuws blokkeert daarmee het binnenhalen van het nieuwe, briljant. Dit probleempje manifesteerde zich echter pas na het succesvol binnenhalen van wel 20 andere verse mails, dus de stemming was toen opperbest. Uitgelaten en jolig grapten en grolden we aldus het happy hour door. Voor de zekerheid, en ook omdat de zachtere wind ons deed vrezen dat we langzaam een vroeger eens voorspeld windwak in aan het varen waren, hebben we, na meerdere vruchteloze pogingen via Iridium dan gribs op te halen, mijn maatje Thies maar gewoon gebeld. Zoals verwacht dook deze held direct in de materie en voorspellingen en binnen het uur was het advies binnen. We moeten wat zuidelijker gaan koersen dan we tot nu toe gedaan hebben, teneinde het gevreesde windwak te ontlopen. Het mooiste is nog dat we gelijk een nieuwe date met onze kersverse weer-routeerder hebben gemaakt, dus vanavond worden we weer bijgepraat en verder gecoacht. Thies, je bent geweldig en moet toch echt een keer mee dit feest beleven; wij bellen tegen die tijd gewoon iemand anders als we behoefte hebben aan ondersteuning vanaf de wal :) Inmiddels is de nacht op ons neergedaald en varen we weer een stuk harder in een iets aantrekkende wind. Voor het eerst heeft de wacht ook 'echt' wat te doen in de zin van het kijken op metertjes en 'actief' sturen. Trimmen is natuurlijk nog niet aan de orde, maar de autopilot mee laten bewegen met de schiftingen van de wind is ook al best hard werken, hoor. Als de wind blijft toenemen in de laatste donkere uurtjes moeten we morgenochtend wellicht zomaar een aanpassing in de zeilstand doorvoeren. Ach, zolang we dergelijke klussen op een moyenne van één per dag kunnen houden, is het allemaal nog te overzien. Om het allemaal nóg spannender te maken is er zowaar weer in ander jacht in ons blikveld verschenen na 36 uur niemand in de buurt te hebben gehad. Misschien morgen maar even met hen babbelen over de marifoon; altijd gezellig. Wel jammer dat de horizon aan welke dit jacht verscheen achter ons ligt en niet voor ons. Dit duidt op ingelopen worden in plaats van op het inlopen van een ander, wat dan weer spijtig is. Inmiddels is het kwart voor 5 en lonkt mijn bedje, zodat het verslagtechinsch voor vandaag hierbij blijft. Het ga u allen goed en tot de volgende update! PS. Een uurtje geleden hebben we het eerste (letterlijke) mijlpaaltje bereikt, nog maar 2000 NM te gaan. We hoeven nu nog slechts van Nederland naar Lissabon en terug te zeilen en zijn dus zo goed als aan de overkant :)