Dag 6: Geen vis (door Bojan)

Tegen de tijd dat u dit leest zal inmiddels wel duidelijk zijn geworden dat onze SSB er na de korte opleving van gisteren weer duchtig mee opgehouden is. Dat maakt ook het gevoel bij het schrijven van dit blog ineens heel anders. In plaats van dat ik het gevoel heb het thuisfront op de hoogte te houden, voelt het ineens alsof ik voor ons zelf aan het schrijven ben; versturen kunnen we het resultaat op korte termijn tenslotte toch niet naar het zich laat aanzien. Morgen staat dus weer een exercitie op het programma die het geheel nalopen, loskoppelen en weer aansluiten van alle relevante kabels van het systeem op het programma. Hebben we in ieder geval iets te doen, want zeiltechnisch is het niet direct spannend geweest vandaag en ziet het er naar uit dat dat nog wel even zo blijft. De passaat is van licht kaliber zodat we in een relatief licht windje van 10-15 knopen over een vrij vlakke oceaan voortglijden. Zeilwissels, trim en andere activiteiten voor de voortstuwing zijn als gevolg daarvan minimaal. Nu zouden we een leuke alternatieve bezigheid kunnen hebben in het fileren en klaarmaken van de bergen vers gevangen vis, ware het niet dat we tot op heden slechts één aanbeet, en niet meer dan dat, hebben mogen registreren. Niet dat Oscar, onze voornaamste visser, zijn best niet doet, integendeel. Meerdere malen per dag vinden wij hem zittend op het achterdek terug, alwaar hij, vaak verstrikt in honderden meters vislijn, met engelengeduld de volgende vissessie voorbereidt of de vorige netjes afrondt. Al zijn inspanningen ten spijt is helaas het vreugdevolle gevecht met de onwillige, verbaasde en verbeten oceaanbewoner tot nog toe uitgebleven. Gunnen wij onszelf een smakelijk maal van verse vis, we gunnen het onze 'Strödel' nog veel meer om glorieus zijn vangst binnen te halen. Oscar kennende zal hij onverdroten verder gaan met zijn pogingen en ook dat siert hem.Via Thies vernamen wij vanavond dat we nog steeds 2e in onze klasse liggen en dat de gehele vloot te maken, danwel kampen heeft met de lichte wind. Niet hard varen is op zich niet onprettig, maar op het moment dat je tegelijkertijd links en rechts zou worden ingehaald door iedereen zou dat veel frustrerender zijn dan wanneer iedereen in hetzelfde schuitje zit. Vanwege een extracurriculaire activiteit van Thies zullen wij tot woensdag zijn coaching moeten gaan missen, dus als u ineens een telefoontje krijgt van een raar +88-nummer, dan konden wij het wel eens zijn. U kunt ons natuurlijk ook met lichtsignalen proberen te waarschuwen.Het jacht dat ons de vorige nacht achterop kwam bleek een deelnemer uit de wedstrijd te zijn, met wie we vanochtend marifooncontact hadden. Inmiddels zijn zij, veel lichter en met klapschroef, al lang weer aan de horizon verdwenen, zodat wij weer helemaal Remy zijn op de grote plas. Je eigen positie in de wereld relativeren gaat daarmee prima op zo'n oversteek. Niets dan water om je heen en niets dan miljoenen sterren boven je; dat zet de mensch wel weer even met beide beentjes op de grond, wat tegelijkertijd terecht, waar en rustgevend is, voor mij althans. Een laatste blik op het log leert mij dat onze snelheid nu zowaar onder de 5 knopen is gezakt, hoog tijd om weer eens buiten te gaan kijken of er wat te verbeteren valt.. Tot zover in de hoop dat u dit moge lezen alvorens wij in St. Lucia aankomen.